کار اصلی بیشتر وب سایت های مزایده آنلاین که در سال های اخیر در ایران هم
رواج پیدا کرده اند به نوعی واسطه گری در خرید و فروش محصولات به حساب می
آید. ویژگی اصلی این سایت ها حراج اجناسی است که شاید دست دوم یا نو باشند
چرا که این رویه در حراجی تعریف شده و اگر بخواهیم به شیوه سنتی آن اشاره
ای داشته باشیم، جنس خاصی را در مکانی که در دید عموم خریداران باشد، قرار
می دهند و با نرخ اولیه شروع به دریافت تقاضا برای قیمت بالاتر می کردندو
مزایده ای برقرار می شد که در نهایت جنس به شخصی فروخته می شد که بیشترین
قیمت را برای خرید پیشنهاد داده بود.
به گزارش سافت‌گذر به نقل از برترین ها؛ براساس آن ایده قدیمی شیوه ای
الکترونیکی پیاده سازی شده که فروشندگان توانایی این را خواهند داشت تا با
عضویت در یکی از این سایت ها اعلام آمادگی خود را برای فروش ابراز کنند و
به دنبال آن نیز خریداران به خرید برحسب قیمت پایه اقدام کنند.
اگر
در شیوه سنتی یک مالک برای جنس تعیین می شد تا آن را به مزایده بگذارد، در
این روش نیز همین رویه وجود خواهد داشت علاوه بر اینکه متقاضی خرید در این
روند تعاملی قادر خواهد بود مشخصاتی را درباره محصول همچون توضیحات درباره
مزایده سنتی، کسب کند و حتی به بررسی نظرات دیگرانی که تجربه استفاده از
برند یک محصول را داشته اند، بپردازند.
یکی
دیگر از معضلات در تعامل بین کاربران و استفاده از تجارب یکدیگر مربوط به
اعتماد کردن می شود چرا که در فروش و مزایده حضوری، افراد جنس را می بینند و
در واقع اعتمادسازی سریع تر انجام می شود، در حالی که این چندان در حراجی
اینترنتی برجسته نیست و برهمین اساس ملاک این روش از مزایده بر پایه اعتماد
است. در کنار این نقطه ضعف، مشخصه ای وجود دارد که دست خریداران بر مبنای
آن برای انتخاب یک محصول باز است و به نوعی می توان گفت شاید از یک محصول
خاص چند مورد مشابه نیز در فروشگاه موجود باشد و دست خریدار برای انتخاب
باز گذاشته می شود.
فروشندگان بسیاری هستند که با استقبال از
مزایده اینترنتی، زمینه را برای توسعه این شکل از تجارت فراهم کرده اند و
در کل این روش، برای کسانی که تنها قصد فروش پراکنده یا محصولات دست دوم را
دارند، یکی از بهترین روش ها تلقی می شود چرا که فروشنده نیازی به راه
اندازی وب سایتی برای فروش محصول به صورت اختصاصی ندارد و در کنار آن نیازی
به تبلیغات برای یک محصول خاص وجود ندارد.
این سایت ها با دریافت
مبلغی اندک از آگهی فروش و اختصاص بخشی برای تبلیغات محصول، این کار را
برعهده می گیرند، هرچند که برخی دیگر نیز هستند که علاوه بر این مبلغ،
درصدی از فروش محصول را نیز دریافت می کنند که معمولا این اتفاق زمانی می
افتد که مزایده اینترنتی در سایتی مشهور در این زمینه انجام شود که آمار
بازدید بالایی داشته باشد و به یکی از فروشندگان مطرح تبدیل شده باشد.
در
غیر اینصورت بر سر دریافت حق فروش یا آگهی توافقی بین فروشنده و مسئولان
مزایده صورت خواهد گرفت. نباید فراموش کرد، در این روش نیز که برخی از آن
به عنوان جمعه بازار اینترنتی یاد می کنند، کارهای خلاف عرف و اخلاقی هم
انجام می شود که بیشتر در سایت های خارجی عرف هستند اما در ایران به دلیل
اینکه هر مشارکت کننده ای در این سایت ها اعم از فروشنده و خریداران باید
دارای یک حساب اولیه ای در نزد آن سایت باشد تا به ازای بازدید آنها از یک
محصول خاص از حساب کاربری آنها کسر شود، این کار باب نشده است که البته به
اعتقاد برخی کارشناسان، نام چنین اقداماتی دیگر مزایده نخواهد بود. حال
وجود چنین اقداماتی دیگر مزایده نخواهد بود.
حال وجود چنین اقداماتی
در سطح جامعه مجازی که روز به روز نیز رو به رونق است، باید از مسیری صورت
بگیرد که امنیت کامل را برای تبادل کنندگان به ارمغان آورد که بدون دغدغه
از کلاهبرداری، فروشندگان به ارائه جنس و خریداران به واریز وجه اقدام کنند
که لازمه ایجاد چنین بستری، دادن مجوزهای خاص یا لوگویی ویژه و غیرقابل هک
به این پایگاه هاست تا به راحتی به انجام فعالیت های خود بپردازند.